Sizofreni nin Aski
Öyle biri oldum ki anlatmam sanki kafayı yiyeceğim gülüyorum ağlıyorum yalvarıyorum yakarıyorum. hayat üstüme üstüme geliyor sanki bir bakmışım benden neşelisi yok sebepsiz yere bir bakmışım ki benden çok ağlayanı yok köhne şehirde. herşey aslında sen giderken başladı. öyle bir gittin ki anlamsız kaldım. ne yaptığını ne yapacağını bilmeyen biri oldum. şu an bunları ağlayarak yazdığımı söylesem sana inanmazsın. hem dur bir dakika bunları sana ben söylemeyeceğim ki. o zaman inandırmayada düşünmiyeyim seni. ama boşver bee. cümlelerim yarım kalıyor işte hep böyle.... sen benim hayatımı yarım bıraktığın gibi. oysa ne hayallerimiz vardı. senin ile mutlu olucaktık gözleri sana benzeyen kızımız olacaktı. off ya yine saçmaladım yine nerden geldi bu konu sana. hıı herşeyimsin ki sen benim tabikide sana gelicek bu konu... hey allahım yaa. ne günlerdi o günler. sayi hangi günler.. bıktım yaa böyle senin ile geçirdiğimiz günleri unutmuş rolü yapmaktan. olmuyor herşey çok zor ve anlamsız geliyor bana.. o gülüşün çınlıyor hala kulaklarımda biliyormusun.yürekten olan kahkahaların. her neyse senli konuları kapatalım artık saat geç oldu. şimdi bu defteri kapatıp. yavaşça yatağıma geçeceğim gözlerimi kapatıp yine seni düşleyeceğim biliyorum sen benim hayallerimdesin hiç gerçekte olmadın ki. ben seni aklımda kurdum yüreğimde sevdim gözlerimin önünde canlandırdım. artık herşeyin farkındayım tıp dilinde ne derler bu hastalığa of geçen gün öğrenmiştim annem ağlayarak söylüyordu komşumuza. dilimin ucunda ya ehh ehh buldum ben şizofreniymişim... ve sadece seni düşlerimde sevmişim..
Gökhan SEZğİN
Şizofrenin Aşkı